از دست دادن امیدی پوچ و محال، خود موفقیت و پیشرفتی بزرگ است.

دیوانه خودش را عاقل می پندارد و عاقل هم می داند که دیوانه ای بیش نیست.

بودن یا نبودن، مسأله ای است.

آنچه را داریم و از آن لذت می بریم چنان که باید ارج نمی نهیم و قدر آن را نمی شناسیم و چون از دست برود به ارزش آن پی می بریم. در این هنگام است که به این حقیقت دست می یابیم که تا مالک چیزی هستیم از مالکیت خود بی خبریم.

تشویق ها، رویاها،آه ها، آرزو ها و اشکها از همراهان جدایی ناپذیر عشق اند.

عشق در حقیقت عذاب است، ولی محروم بودن از عشق، مرگ است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: